به سبک مادرانه

گاهی وقتا آدم دوست داره یه "محمدجوادی"باشه تا همیشه اشتباهاشو ماستمالی کنه.

بعضی وقتا آدم از ته دل آرزو میکنه یه "مریم"نامی باشه تا باهاش دردودل کنه.

خیلی وقتا آدم دوست داره "رها"باشه تا اشتباه کنه و "اردلانی"باشه تا دنبالش بیادو

التماس کنه.

آدمه دیگه! فکر میکنه ای کاش میشد "رعنایی"بیاد اونو باخودش ببره و دورش کنه از

تمام مشکلات دوروبرش.

گاهی وقتا هم دوست داره "گل بانویی"باشه تا به جونش غر بزنه.

آدم بعضی وقتا دوست داره طرفش فقط بگه:بگو خب!