به سبک مادرانه
سنجاقک افطار
توضیح عکس دوم:ای میله ی آبی رنگ که مشاهده میکنید
پای بنده است که چند دیققه ای میزبان این سنجاقک بود!
سنجاقک کوچولو نترس!
میدانم همه با دیدنت جیغ کشیدند.
اما مطمئنم دنبالت میدویدن تا بغلت کنند
اگر میدانستند
چقدر مهربانی...!
پ.ن:ببخشید دیگه موبایلم بیشتر از این کیفیت در توانش نبود!
پ.ن2:به دیزی علاقه مند شدم!
پ.ن3:هر قالبی میزارم رو وبم خراب میشه واسه همین به قالب های خود بلاگ اسکای اکتفا کردم.
پ.ن4:احساس آزادی میکنم.خـــــــــــدا جــــــــــــون عاشـــــــقتـــــــــــــمم!
دوستت دارم...برای همیشه!
صدام کن
فقط یک بار دیگه صدام کن
بزار یه بار دیگه،فقط یه بار دیگه احساس کنم اسمم زیباست
چرا انقدر خوبی؟
چرا باعث شدی فکر کنم همه مثل خودتن؟
چرا وقتی ناراحتم آرومم میکنی؟
چرا وقتی هیچکس رو ندارم،تو هستی؟
چرا وقتی مفتضحانه شکست میخورم،پشتمی؟
مامان!لوسم کردی!
دیگه وقتی شبا شب بخیر تورو نشنوم،خوابم نمیبره.
دیگه وقتی حالم بده فقط به تو نگاه میکنم.
ای کاش منم مهربون تر بودم.
ای کاش منم میتونستم به خاطر تو از آرزوهام بگذرم.
اما...مامان من نمیتونم!
قول میدم.
من قول میدم بهترین باشم.
قول میدم همیشه بهم افتخار کنی.
مامان قول میدم همیشه دوست داشته باشم.
همیشه...
تولدت مبارک مامان!
p.s:Holy Mother, where are you